مشخص است که رفتار دولت با افرادی که دلسوزانه انتقاد می‌کنند و افرادی که مغرضانه تخریب می‌کنند نباید یکسان باشد. دولت باید منتقدین دلسوز خود را که قشر عظیمی هستند، بشناسد، به آنها احترام بگذارد و نظراتشان را مورد بررسی قرار دهد چراکه با توجه به این نظرات می‌تواند امور را بهتر به پیش ببرد.
به گزارش هماپرس؛ برخورد با نظرات موافق و مخالف همواره یک موضوع پربحث در کشور و البته دنیا بوده است و شاید همین حق انتقاد است که موجب شد به ماده‌ای در حقوق بشر تبدیل شود تا در سایه حمایت‌های بین‌المللی امکان ابراز عقیده برای همه فراهم شود اما اینکه اصحاب قدرت چقدر حاضرند به طرف مقابل چنین اجازه‌ای دهند مسئله‌ای است جداگانه. در این راستا روز گذشته 100 نفر از نمایندگان مجلس نامه‌ای به حسن روحانی رئیس‌جمهوری نوشتند و خواستار آن شدند که وی از نظرات منتقدان استقبال کند این درحالی است که چندی پیش همین تعدادی از این نمایندگان تحمل شنیدن هفت دقیقه نطق مخالف را نداشتند. در این رابطه «آرمان» بر آن شد تا نظر دکتر غلامعباس توسلی، جامعه‌شناس، فعال سیاسی و استاد دانشگاه را در این رابطه بداند که در ادامه مشروح این گفت‌وگو را می‌خوانید:
رفتار دولت یازدهم در قبال منتقدین را چگونه می‌دانید؟
در هر دولتی یک اصل می‌تواند راز دوام و پیشرفت باشد و آن هم بالابردن آستانه تحمل خود در برابر منتقدان است بر این اساس باید گفت انتقاد درواقع مانند چراغی می‌تواند راه را روشن کند و هر دولت را در رسیدن به اهداف خود یاری رساند. در رابطه با دولت یازدهم لازم به ذکر است حسن روحانی به‌عنوان رئیس‌جمهور از همان روزهای آغازین اعلام کرد که از منتقدین با آغوش باز استقبال می‌کند که این امر را به‌ویژه در رابطه با مسائل اقتصادی بیشتر مورد توجه قرار داد به‌گونه‌ای که هرازگاهی همایش‌ها و جلساتی را با حضور تمام منتقدین و کارشناسان اقتصادی برگزار کرده است بنابراین می‌توان گفت با توجه به خیل عظیم انتقادات که گاه از روی غرض‌ورزی بوده است دولت یازدهم رویکرد مثبتی نسبت به منتقدان داشته است.
مرز میان انتقاد و تخریب کجاست؟
اینکه چه بیانی انتقاد است و چه بیانی تخریب؛ مسئله‌ای است که تشخیص آن کمی دشوار است و این مرز کاملا منفک نیست اما مسلم است انتقاد به قصد تخریب نتیجه‌ای کاملا عکس انتقاد به قصد سازندگی دارد. به‌عبارت دیگر وقتی انتقاد به معنای واقعی مطرح می‌شود، مشخص است که فرد بیان‌کننده می‌خواهد موانع و ایرادات برطرف شود و درصورت توجه به این انتقادات قطعا نتیجه مطلوب خواهد بود اما نقطه مقابل آن تخریب است یعنی انتقاد مطرح می‌شود به بدترین شکل و حتی گاهی با توهین نیز همراه می‌شود که در این شکل نه‌تنها قصد رفع نواقص نیست بلکه واردکردن دولت به مسیر مشکلات و چالش‌هاست. پس واضح و مبرهن است که میان انتقاد و تخریب فاصله بسیار است.
دولت دربرابر انتقاد و تخریب باید چگونه رفتار کند؟
مشخص است که رفتار دولت با افرادی که دلسوزانه انتقاد می‌کنند و افرادی که مغرضانه تخریب می‌کنند نباید یکسان باشد. دولت باید منتقدین دلسوز خود را که قشر عظیمی هستند، بشناسد، به آنها احترام بگذارد و نظراتشان را مورد بررسی قرار دهد چراکه با توجه به این نظرات می‌تواند امور را بهتر به پیش ببرد اما در مقابل در برابر تخریب‌کنندگان همیشه سکوت جایز نیست بلکه باید برای مردم شفاف شود که تخریب‌کنندگان به چه قصدی و برای چه دست به این اقدامات می‌زنند لذا بهترین راه مقابله با تخریب‌کنندگان آن است که دولت مردم را محرم بداند و به آنان همه چیز را بگوید تا این عده قلیل نتوانند مانع اقدامات دولت شوند.
تعدادی از نمایندگان نامه‌ای خطاب به رئیس‌جمهور امضا کرده‌اند و خواستار استقبال دولت از انتقادات دلسوزانه شدند نظر شما در این باره چیست؟
یکی از وظایف نمایندگان آن است که دیگر دستگاه‌ها و قوا را متوجه موضوعی کند در واقع می‌توان گفت نمایندگان مردم حکم چشم ملت را دارند که ببینند، احساس کنند و در راستای آن گام بردارند بر این اساس اینکه نامه ای نوشته شده است تا به دولت و رئیس‌جمهور بگویند آستانه تحمل خود را بالا ببر امری کاملا طبیعی و در راستای وظایف نمایندگی است اما نکته‌ای که در این میان لازم است اشاره شود آن است که آیا نمایندگان خود به آنچه به‌عنوان نسخه برای دولت پیچیده‌اند معتقد هستند؟! آیا آنها در رابطه با منتقدین و نظرات مخالف تحمل دارند؟! موضوع نطق آقای مطهری و رفتار برخی نمایندگان نشان داد که نمایندگان باید به توصیه‌هایی که به دولت دارند خود نیز توجه کنند.
یعنی شما برخی نمایندگان را انتقادپذیر نمی‌دانید؟
پارلمان در تمام دنیا محلی است برای تضارب آرا یعنی باید گفت پارلمان‌ها کلکسیونی هستند از افراد مختلف با عقاید و نظرات متفاوت لذا لازم است تا نمایندگان در برابر انتقادات و نظرات مخالف تحمل بیشتری داشته باشند و حتی بیشتر از اعضای دولت اما آنچه در طول این چند سال مشاهده شده است این معنی را نمی‌رساند که نمایندگان در برابر مخالفین و منتقدین صبور هستند بنابراین بار دیگر تاکید می‌کنم اگر می‌گویند دولت مخالف را تحمل کند اول باید خود آستانه تحملشان را بالا ببرند.
منبع: آرمان
