tr_tnav tl_tnav
کد خبر: ۱۵۴۸
تاریخ انتشار: ۰۶ خرداد ۱۳۹۵ - ۰۹:۰۰
مسجدسلیمان فروغ خود را آرام آرام به دست بادها سپرد و در پس این قصه تنها دلخوشی کارگران کهنسال شرکت نفت، بازگو کردن روزهای پر رفت و آمد رشن خانه ها و هیاهوی گذشته است

کیماس نوروزی پور: خردادماه، ماه خون و تاریخ ماه خرمشهر و دزفول، ماه قیام و ماه رحلت امام (ره)... این ماه در تقویم ایران زمین جلوه ی ویژه ای دارد چرا که حوادثی را در بطن خود به یادگار گذارده است که تک تک آنها تقویم انقلاب اسلامی را پر بار کرده اند. روزهای سوم، چهارم، چهاردهم و پانزدهم این ماه تداعی کننده آزادسازی خرمشهر، مقاومت مردم دزفول، رحلت امام خمینی (ره) و قیام خونین 15 خرداد است اما در ورای این رویدادهای تاریخی و البته مهم، روز دیگری وجود دارد که کمتر از آن یاد می شود. روز گرامی داشت مسجدسلیمان، شهر نفت و شهر اولین ها!


از سال 93 بود که پنجم خردادماه در تقویم جمهوری اسلامی ایران به نام مسجدسلیمان رقم خورد تا این شهر کهن و نفتی در روزگاری که دیگر نفت چندانی ندارد غبار فراموشی به خود نگیرد. مسجدسلیمان شهری که روزی و روزگاری 600 حلقه چاه نفت داشت امروز هیاهوی گذشته اش را ندارد. استادیوم کهنه، خیابان های خسته، ریل وی و نمره یک و بنگله های
MIS یا همان مسجدسلیمان، شور روزهای سابق را ندارد

. امروز مسجدسلیمان جزو شهرهایی است که بیکاری در آنجا رقم بالایی را نشان می دهد تا حقیقت این سخن "محمدمراد یوسفی نژاد" در آنجا که گفته بود "نفت که آمد و رفت" یادآور این حقیقت باشد که مسجدسلیمان فروغ خود را آرام آرام به دست بادها سپرده است و در پس این قصه، تنها دلخوشی کارگران کهنسال شرکت نفت بازگو کردن روزهای پر رفت و آمد رشن خانه ها و هیاهوی گذشته است.

کمبود امکانات مختلف در کنار بیکاری عشایر بختیاری که دیروز نفت آنها را پابند شهر کرده بود و مال و ییلاق را وا گذاشته بودند بار دیگر نوستالژی کوچ را تکرار کنند اما نه با روایت آنتونی هاوارد یا ماریان کوپر بلکه در سکوت و به آرامی بارشان را به دوش می کشند تا ساکن شهرهایی شوند که در آنجا نه بلوطی به چشم می خورد و نه خاکش بوی ایل و مال می دهد...

مسجدسلیمان روزت را پاس می داریم هرچند اگر چه چاه های نفت تو دیگر نمی جوشد و اگر چه دستی به افتخارت بلند نشد اما همه بختیاری به افتخارت بر می خیزند...

 

نام:
ایمیل:
* نظر: